 |
| Simon Nawagattegama |
Tuesday, March 19, 2013
Subha saha Yasa
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
 |
| Simon Nawagattegama - Subha saha Yasa |
Simon Nawagattegama
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama - Puslodan |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
 |
| Simon Nawagattegama |
මුල්ලේගම කඳු මුදුනේ සිට ලෝකය බැලූවෙමි - සයිමන් නවගත්තේගම
ගවේෂණය කළ යුතු තවත් පුළුල් ලෝකයක් ඇතැයි මුල්ලේගම කඳු මුදුනේ සිට පසක් කළෙමි.
හිඳින්නෙමි මම, හුදකලාව, නවගත්තේගම අපේ පුරාණ කටුමැටි ගෙයි, කඩා වැටුණු බිත්ති හා අතීත ගෙපල මත. අපේ බාලම පුතා සඳහා මෙම නටබුන් මත මගේ බිරිඳ පුංචි ගෙයක් හදාගෙන යයි. වෙනත් ගමනක් යද්දි මම එහි ගොඩ වැදුනෙමි. රාත්‍රිය ගතකොට යන්නට මට ආරාධනාවක් ලැබෙයි. මගේ අම්මා මෙන්ම පුතාලගෙ අම්මා ද එළිමහනේ කොනක ලිපක් සාදා මඤ්ඤොක්කා තම්බමින් සිටි. අලූත්ගෙට තවම කුස්සියක් නැත. විදුලි ආලෝකය පමණක් ලබාගෙන ඇත. වෙනදා ඈ මා අවට හැසිරෙන්නේ ඉන්නවාද නොඉන්නවාදැයි නොදන්නා විදයටය. ඇය විසින්ම ඇයගේ පැවැත්ම අප්‍රකට කරගෙනය.
අද ඇය දොඩමළුය. හදිසියේ මගේ පැමිණිම නිසා විය හැක. අගනුවර මෑත තොරතුරු ද මා නොදන්නා මගේ ගමේ වගතුග ද ගොනුකරන්නට ඈ දොඩමළු වෙයි. අද නිකිණි පෝයට මුල්ලේගම පංසලේ සිල් සමාදම් වෙන්නට තීරණය කොටගෙන ඇති බවක් ඈ මට හඟවයි.
මුල්ලේගම වචනය ඇසු විගස වර්තමානය මට අමතක විය. මා හිඳගෙන සිටින කුඩා ආලින්දයේ එල්ලී සිටින බල්බයෙන් මිදුල ආලෝකමත් වී ඇත. මට ක‍ෂණිකව මතක් වෙයි. ආදී කාලයක මේ මිදුල සඳඑළියෙන් නැහැවී බැබලෙමින් තිබු අවදිය. මිදුල පුරා මාගලක් එලා ඇත. පිළේ තබා ඇති ලාම්පු කුප්පිය වටා වනාන්තරයෙන් පැමිණෙන සිය ගාණක් විවිධාකාර කෘමින් රැස්ව ඇත. එහෙයින්, තාත්තාද තාත්තාගේ මිතුරන් කිප දෙනෙකුන්ද මම ද මාගලෙහි හිඳගෙන අම්මා කෙරෙහි බලාපොරොත්තු තබා බලා හිඳිමු. ඈ උණු උණුවේ මේ දැන් බාපු කුරක්කන් පිට්ටු ද දඩමස් ද ඇඹුල ද පුරවාපු මැටි පිඟන් රැගෙන එයි. ගොවිරාළට පළමුව ද තාත්තාට දෙවනුව ද මට තුන්වෙනුව ද සංග්‍රහ කරයි.
හිඳින්නෙමි මම, හුදකලාව, නවගත්තේගම අපේ පුරාණ කටුමැටි ගෙයි, කඩා වැටුණු බිත්ති හා අතීත ගෙපල මත. අපේ බාලම පුතා සඳහා මෙම නටබුන් මත මගේ බිරිඳ පුංචි ගෙයක් හදාගෙන යයි. වෙනත් ගමනක් යද්දි මම එහි ගොඩ වැදුනෙමි. රාත්‍රිය ගතකොට යන්නට මට ආරාධනාවක් ලැබෙයි. මගේ අම්මා මෙන්ම පුතාලගෙ අම්මා ද එළිමහනේ කොනක ලිපක් සාදා මඤ්ඤොක්කා තම්බමින් සිටි. අලූත්ගෙට තවම කුස්සියක් නැත. විදුලි ආලෝකය පමණක් ලබාගෙන ඇත. වෙනදා ඈ මා අවට හැසිරෙන්නේ ඉන්නවාද නොඉන්නවාදැයි නොදන්නා විදයටය. ඇය විසින්ම ඇයගේ පැවැත්ම අප්‍රකට කරගෙනය.
අද ඇය දොඩමළුය. හදිසියේ මගේ පැමිණිම නිසා විය හැක. අගනුවර මෑත තොරතුරු ද මා නොදන්නා මගේ ගමේ වගතුග ද ගොනුකරන්නට ඈ දොඩමළු වෙයි. අද නිකිණි පෝයට මුල්ලේගම පංසලේ සිල් සමාදම් වෙන්නට තීරණය කොටගෙන ඇති බවක් ඈ මට හඟවයි.
මුල්ලේගම වචනය ඇසු විගස වර්තමානය මට අමතක විය. මා හිඳගෙන සිටින කුඩා ආලින්දයේ එල්ලී සිටින බල්බයෙන් මිදුල ආලෝකමත් වී ඇත. මට ක‍ෂණිකව මතක් වෙයි. ආදී කාලයක මේ මිදුල සඳඑළියෙන් නැහැවී බැබලෙමින් තිබු අවදිය. මිදුල පුරා මාගලක් එලා ඇත. පිළේ තබා ඇති ලාම්පු කුප්පිය වටා වනාන්තරයෙන් පැමිණෙන සිය ගාණක් විවිධාකාර කෘමින් රැස්ව ඇත. එහෙයින්, තාත්තාද තාත්තාගේ මිතුරන් කිප දෙනෙකුන්ද මම ද මාගලෙහි හිඳගෙන අම්මා කෙරෙහි බලාපොරොත්තු තබා බලා හිඳිමු. ඈ උණු උණුවේ මේ දැන් බාපු කුරක්කන් පිට්ටු ද දඩමස් ද ඇඹුල ද පුරවාපු මැටි පිඟන් රැගෙන එයි. ගොවිරාළට පළමුව ද තාත්තාට දෙවනුව ද මට තුන්වෙනුව ද සංග්‍රහ කරයි.
Absurd Realism: A review on Puslodan by Viranga
Simon Nawagattegama talks of socialist realism in the manner of a man who has invented it. Mop-haired, bespectacled and chain-smoking, he clutched a yellow covered book he has written on the subject and said: “I have discussed in this book a lot of misconceptions on the subject. The misconceptions are mostly held by the so-called socialist themselves.
“One comes up against a metal block these days, even among publishers, when the subject of socialism is discussed. So I had to print this book myself with the help of friends in the printing trade who did a “sharamadana” after working hours”. The book is titled “Sahithya Samajawadaya saha Kala Vicharaya”.
Nawagattegama is a teacher in a government school in Kelaniya. He is married, but leads a nomadic life, living out of a briefcase, in which he carries a toothbrush and a towel. Marriage should only be an arrangement, he says. It should not hinder ones freedom of movement. And he has an understanding partner. Marriage also makes a man less cynical especially when he has children. It also makes a man more genuinely concerned about the future of humanity. Because the future of humanity is also the future of his children.
“One comes up against a metal block these days, even among publishers, when the subject of socialism is discussed. So I had to print this book myself with the help of friends in the printing trade who did a “sharamadana” after working hours”. The book is titled “Sahithya Samajawadaya saha Kala Vicharaya”.
Nawagattegama is a teacher in a government school in Kelaniya. He is married, but leads a nomadic life, living out of a briefcase, in which he carries a toothbrush and a towel. Marriage should only be an arrangement, he says. It should not hinder ones freedom of movement. And he has an understanding partner. Marriage also makes a man less cynical especially when he has children. It also makes a man more genuinely concerned about the future of humanity. Because the future of humanity is also the future of his children.
The image of actor By Gamini Haththotuwegama
In the established modern Sinhala theatre, few other plays have changes and re-shuffled their cast so much as “Suba saha Yasa”, the play had already become the rage when Upali Attanayaka, who had played the role Yasa with flamboyant assurance was suddenly not available.
It is difficult to break through an image already associated with an actor of force and formidable skill, but Simon Nawagattegama blandly stepped in, and the play went on, with the exciting role of Yasa seeming to find its supreme vindication in the author-performer himself. I have seen Upali Attanayaka in several roles on the Sinhala stage and found him an absorbing actor almost all the time, except in a disastrous tribute sometime ago to Ben Sirimanne’s Maname.
His acting is studied, cultivated and intelligent. His mannerisms are self-conscious but not too predictable, and as he showed in "Subha saha Yasa" he can stretch the range of his voice as the role demands.
I think if we can forgive him his habit of haughtily rounding his words with traces of western accent, and learn to forget certain echoes haunting the role’s very conception, we would still cherish the distinctive flare he brought into his playing.
It is difficult to break through an image already associated with an actor of force and formidable skill, but Simon Nawagattegama blandly stepped in, and the play went on, with the exciting role of Yasa seeming to find its supreme vindication in the author-performer himself. I have seen Upali Attanayaka in several roles on the Sinhala stage and found him an absorbing actor almost all the time, except in a disastrous tribute sometime ago to Ben Sirimanne’s Maname.
His acting is studied, cultivated and intelligent. His mannerisms are self-conscious but not too predictable, and as he showed in "Subha saha Yasa" he can stretch the range of his voice as the role demands.
I think if we can forgive him his habit of haughtily rounding his words with traces of western accent, and learn to forget certain echoes haunting the role’s very conception, we would still cherish the distinctive flare he brought into his playing.
Subscribe to:
Posts (Atom)